vrijdag 1 maart 2013

Dag twee. Helikopter dag!

Vandaag is dag twee van de chemo kuur alweer. Tot nu toe verloopt de kuur zeer goed. Ik merk nog niets van al die chemische stoffen in mijn lichaam, ik voel me nog helemaal prima! Vanmiddag had ik even een lichte hoofdpijn, maar met een paracetamol was dit gelukkig snel verholpen.

Maar goed, laat ik beginnen bij het begin. Mijn dag begon weer zoals de dagen hier altijd beginnen. De dag begon ook vandaag weer om zeven uur. Toen werd het licht in de kamer aan gezet en werd er gevraagd wat voor ontbijt we wilden hebben.
We hebben weer met z'n vieren weer gezellig aan de grote tafel in de kamer ontbeten en samen de dag begonnen. Het was een gezellig en vrolijk begin van de dag.
Tijdens het ontbijt aan de tafel werd ook een goed idee uit gewerkt. Het leek ons namelijk wel leuk om even naar de vierde etage te gaan en vanuit een raam de trauma helikopter te bekijken. Dat was het idee, die we ook zo hadden voorgesteld aan de verpleger Pieter. Pieter is de dagverpleging op onze kamer. Hij vindt het elke dag enorm gezellig op onze kamer en komt graag ook even voor de gezelligheid mee ouwehoeren.
Na het vertellen van ons idee zou hij even regelen dat we later de ochtend op pad konden. Niet heel veel later kwam hij terug met een grijns van oor tot oor. Hij had het goede nieuws dat hij een rondleiding had geregeld.

Enkele uren later werden we dan opgehaald door Pieter. Schoenen aan, infuus paal mee en op weg naar de helikopter! Dat moet vast een hilarisch gezicht geweest zijn. Een verpleger voorop met daarachter vier mannen met een infuus paal in hun hand die er keurig achter aan liepen.
Na een stukje lopen waren we dan op de helikopter post. Daar werden we vriendelijk ontvangen door de verplegers en piloot.
Eerst kregen we een praatje in de controle kamer. Hier zat de bemanning te wachten tot dat ze weer werden opgeroepen. Als de bel dan ging, moeten ze in drie minuten in de heli zitten en vliegen. In die drie minuten moeten ze kijken wat voor weer het is, moet de locatie in de gps gezet worden en moet de heli gestart worden. Een hoop gehaast dus als de bel gaat. Ook zijn we te weten gekomen dat de helikopter erg snel ter plekke kan zijn op de locaties. Zo doen ze over het stuk Groningen - Leeuwarden 15 minuten en over het stuk Groningen - Zwolle 20 minuten. Lekker snel dus!

Na een boel leuke informatie in de controle kamer was het dan tijd om met de trap naar boven te gaan en naar het heli dek te gaan.. Daar kwamen we eerst aan in de hangar die op het dak van het UMCG staat. De helikopter was voor de gelegenheid alvast buiten neergezet. Na een kort praatje in de hangar gingen we naar buiten om het gele apparaat te bekijken. Natuurlijk moest er ook even een foto gemaakt worden!


Dat zijn mijn kamer leden Gert, de verpleger Pieter, Jan, Stijn en ik voor de helikopter. Een leuke aandenken van een leuke ochtend!
Na het rondje om de heli werd het tijd om weer naar binnen te gaan. Het was toch best wel fris buiten.
Eenmaal terug op de kamer was het alweer bijna tijd voor het middag eten. Dus weer met z'n allen om te tafel en nagenieten van deze unieke ervaring.

Om twee uur werd ik vanmiddag opgehaald door de verpleging. Ik moest namelijk voor het sport onderzoek nog een onderzoekje doen. Deze keer moest ik een foto van mijn longen laten maken op de afdeling radiologie.
Na lang wachten was ik dan eindelijk aan de beurt. Vijf minuten later was ik alweer onderweg naar m'n kamer. Dat onderzoekje stelde dus niet zo heel veel voor.  
Later de middag kwamen mijn moeder en zus op bezoek. De hebben mij even gezelschap gehouden tijdens de rest van de middag.

Om vijf uur was het alweer tijd voor het avond eten, de broodmaaltijd. Deze keer was een broodje ei een keuze mogelijkheid. Uiteraard hebben we alle vier hier van genoten tijdens de maaltijd.
Om zeven uur kwamen m'n vader en zusje op bezoek. Erg aangenaam bezoek, want mijn zusje heeft een (hopelijk) erg lekkere cake gemaakt. Deze zal morgen ongetwijfeld aangesneden worden. De rest van de kamer leek er ook wel zin in te hebben, dus die komt vast wel op!
Rond acht uur was het bezoekers uur afgelopen en was het tijd voor m'n vader en zusje om te gaan.
Kort daarna ben ik begonnen om dit verhaal te typen. Terwijl ik dit aan het typen ben, genieten we allen van een stuk droge worst. Het weekend moeten we toch een beetje op onze manier inluiden!
Verder zal ik vanavond nog even wat tv kijken en dan weer vroeg op bed. Morgen begint de dag wederom om 7 uur.

Toen was het verhaaltje alweer uit. Een drukke maar leuke dag was het vandaag. Ik ben benieuwd hoe het morgen zal gaan!