Zoals gezegd is mijn laatste blog van 13 april. Dat was de tweede dag van mijn derde chemo kuur. Ik was die dag niet fit door de misselijkheid. Gelukkig was dat snel weer voorbij nadat ik de nodige medicijnen had gekregen.
In het weekend hadden Jan en ik een vierpersoonskamer voor ons tweeën. Dit was wel erg fijn. Hierdoor was het een stuk rustiger op de kamer. We hebben wel even genoten van deze luxe.
Maandag was het gedaan met de rust. Maandag zijn er altijd weer nieuwe opnames, dus ook bij ons op de kamer. We kregen twee nieuwe kamergenoten. De eerste die kwam was Stefan. Dit was een jonge gozer van 24 die uit Eelde kwam. Het was eigenlijk de bedoeling dat hij ook op vrijdag opgenomen werd. Maar zijn bloedwaarden waren niet goed genoeg, waardoor hij weer naar huis moest en na het weekend werd opgenomen . Hij moest ook een week opgenomen worden en had het zelfde als Jan en ik.
Later de dag kwam een oudere vrouw bij ons op de kamer. Ze hoefde maar een nachtje opgenomen te worden. Gelukkig maar, want ze had 's nachts erg veel lawaai waardoor ik maandag nacht veel wakker heb gelegen.
Dinsdag toen de oudere mevrouw weer naar huis mocht kwam er een jonge kamergenoot. Gerard was 16 jaar en kwam uit Emmen. Ik heb tijdens kuur twee ook enkele dagen bij hem op de kamer gelegen, dus we kenden elkaar al een beetje.
Toen Jan woensdag naar huis mocht kwam in zijn bed ook een jonge kamergenoot. Hij was ook nog maar 16 en heette ook Stefan. Dus we hadden op den duur een hele jonge kamer. Niet echt gebruikelijk op deze afdeling.
(Grappig detail: Omdat Gerard en Stefan beiden nog maar 16 waren en leerplichtig zijn, moesten ze elke ochtend naar school. Er is in het UMCG een klaslokaal voor deze patiënten Dus zelfs als je kanker hebt en aan de chemo's zit, moet je alsnog naar school...)
Maar goed, tijdens kuur drie was ik wederom erg vermoeid en was mijn eetlust helemaal weg. Hier had ik tijdens kuur twee ook erg last van. Ik had hierdoor elke dag weinig zin om dingen te gaan doen voor zover dat kon. Ook geen blog schrijven dus. Vaak lag ik de hele dag wat in bed. De ene keer met de ogen dicht proberen wat te slapen of anders wat tv kijken of computeren.
Gelukkig kreeg ik elke dag wel steeds bezoek van mijn familie. Zolang ze maar niet al te lang bleven was dit prima. Naast mijn ouders, zussen, broertje en vriendin die over de hele week kwamen, kreeg ik dinsdag onverwacht bezoek van mijn oom en tante uit Hoorn. Ze waren speciaal voor mij naar Groningen gereden om te kijken hoe het met mij ging. Iedereen thuis wist hier van af, behalve ik. Het was een aangename en een gezellige verrassing.
Vrijdags was het dan eindelijk zo ver. Na een lange vermoeiende week mocht ik weer naar huis toe! Ik keek hier vanaf maandag al naar uit. Mijn laatste opname van de chemo kuur zat er op. Nou, dan ga je met een fijn gevoel naar huis toe kan ik je zeggen.
Eenmaal thuis was dat fijne gevoel snel weg. Ik heb thuis nog even gelunched en gedoched en ben gelijk mijn bed ingedoken. Net zoals na kuur een en twee was ik nu ook weer kapot. Ik heb de hele dag wat geslapen en lekker in bed gelegen. In het ziekenhuis kom je gewoon niet tot rust, zeker niet als je op een vierpersoonskamer ligt. Zowel overdag als 's nachts gebeurd er van alles waardoor je niet tot rust komt. En dat gecombineerd met de chemo's die je krijgt, kom je behoorlijk vermoeid thuis.
Dus vrijdag heb ik de hele dag wat geslapen en zaterdag heb ik ook een uiterst luie dag gehad. Zondag voelde ik me weer wat fitter gelukkig. Vanaf maandag was ik weer helemaal de oude. Ik had weer genoeg energie en mijn eetlust was ook weer helemaal terug.
Verder heb ik de week na mijn ontslag het lekker rustig aan gehouden en lekker thuis wat rond gehangen.
Donderdag heb ik nog even lekker gegeten bij de pizzeria om een beetje te vieren dat de opnames achter de rug zijn.
Afgelopen vrijdag was het alweer dag 15 van de derde kuur. Dus ik moest weer terug naar het UMCG voor de dagbehandeling. Ik moest voor mijn aller laatste chemo terug komen. Na eerst lek geprikt te zijn bij de prikpoli (na vier keer prikken had ze me pas goed geprikt) kon ik naar de dagbehandeling. Daar kreeg ik een bed toegewezen waar ik de Bleomycine toegediend kreeg. Ook dit ging niet geheel probleemloos. Ook hier hadden ze moeite met prikken, bij de derde keer zat het infuus pas goed. Normaal ben ik makkelijk te prikken maar blijkbaar waren ze afgelopen vrijdag toe aan weekend. Zeven keer geprikt worden terwijl het ook in twee keer kon, dankjewel.
Rond half drie was het dan eindelijk klaar. Ik was klaar met mijn chemokuren! Eenmaal thuis aangekomen waren er slingers opgehangen en had mijn zus twee lekkere taarten gemaakt om te vieren dat de chemokuren afgelopen zijn. Dat is natuurlijk erg fijn thuis komen. De ene taart was een frisse citroen taart en de andere was een erg lekkere chocolade Oreo taart. (omnomnomnom!)
De chemokuren zijn nu dus lekker achter de rug. Hoe de komende periode er uit ziet?
Donderdag 2 mei moet ik naar het UMCG om weer een conditie test te doen. Dit is voor het sportonderzoek en heb ik ook al eerder gedaan. Ik heb voordat ik met de chemokuur begon ook een test gedaan. Dat was om te kijken hoe ik er toen voor stond met mijn conditie. Nu gaan we donderdag kijken wat er nog van mijn conditie is over gebleven.
Maandag 13 mei moet ik weer voor een CT scan. Er word dan gekeken of er nog verdachte plekjes te zien zijn of niet.
Dinsdag 21 mei ga ik met mijn oncoloog de uitslag van de CT scan bespreken en gaan we ook bespreken hoe we daarna verder gaan met alles.
Dus de komende periode heb ik het even wat rustiger, geen vervelende opnames meer. Het zal dus ook wel weer even duren dat ik een nieuwe blog online zet. Na het gesprek met mijn oncoloog zal er ongetwijfeld een nieuwe blog online gezet worden met de laatste ontwikkelingen.
