De reden dat ik al een tijdje niets meer gepost heb is dat mijn dagen nu niet zo heel spannend zijn nu ik thuis ben. Ik hang wat thuis rond, doe bordspellen en ontvang zo nu en dan eens visite. Dus als ik een tijdje niets van mij laat horen betekend dat niet direct dat ik me erg ziek voel. Dat zal dan vooral komen dat ik niet zo heel veel mee maak.
Ik voel mij nog steeds erg goed. Ik heb vrijwel geen last van bijwerkingen van de kuur. Het enige waar ik nog steeds last van heb is de vervelende piep in mijn oren. Gelukkig is dit nog wel te overzien.
Als dit zo doorgaat ben ik erg blij hoe de chemo kuur verloopt. Soms hoor je verhalen van mensen die zich doodziek voelen tijdens de behandeling. Maar dit blijft mij tot nu toe allemaal bespaard. Ik kan gewoon mijn dagelijkse dingen blijven doen. Wel blijft mijn weerstand slecht, dus er op uit gaan en grote groepen mensen opzoeken zit er niet in. Bezoek ontvangen is gelukkig geen probleem, zolang het bezoek maar niet snotterend en hoestend binnen komt natuurlijk.
Zondag hadden we een gezellige dag thuis. Mijn vriendin was er en mijn zus kwam later de dag ook nog langs. Dat betekende een bordspel spelen! Samen met Vera hebben we met z'n vieren een erg leuk spel gespeeld. We hebben ons de hele middag vermaakt met Ticket to Ride. Wie nog een erg leuk spel zoekt die niet te moeilijk is, is dit een aanrader! Je speelt het vrij snel zonder moeilijke spel uitleg.
De dagen daarna heb ik rustig thuis doorgebracht. Woensdag had ik weer een sociaal en een gezellig dagje.
Smiddags kreeg ik bezoek van Rick en savonds kreeg ik bezoek van Letitia en Willie. Dit was een leuk dagje. We konden elkaar allemaal even rustig bijpraten over de afgelopen tijd.
Vanaf woensdag merk ik ook dat mijn haar losser gaat zitten. Als ik nu aan een plukje haar ga trekken, trek ik dat moeiteloos en pijnloos uit mijn hoofd. Bij de eerste keer keek ik wel even gek op. Je weet dat het op den duur gaat gebeuren, maar het is toch raar dat je ineens zonder pijn haar uit je hoofd kan trekken.
Tijdens het douchen merk ik nu ook dat het haar langzaam uit gaat vallen. Bij het wassen en drogen van m'n haar valt toch wel het nodige op de grond. Er zijn gelukkig nog geen kale plekken zichtbaar. Dus zolang het nog kan moet ik nog maar even genieten van mijn kapsel.
Het is nu nog wel te doen, maar zodra het haaruitval erger wordt moet de tondeuse er maar over. Als ik overal haren achter laat is ook niet handig en fijn. Zodra het zo ver is zullen jullie het uiteraard lezen op mijn blog.
Donderdag moest ik weer naar het UMCG. Het was alweer dag 15. Op deze dag moest ik in het ziekenhuis een zakje Bleomycine toegediend krijgen via het infuus. Dit is een klein zakje van de chemo kuur die in een half uurtje leeg is.
Tijdens dit korte bezoek kwam ik m'n kamergenoot Gert tegen. Hij moest ook weer naar het ziekenhuis voor de Bleomycine. Het was leuk om hem weer even te zien en te horen hoe het met hem ging.
Na een half uurtje was de Bleomycine toegediend en moest ik nog een kwartiertje na spoelen met vocht. Daarna kon ik weer naar huis.
De vorige keer kreeg ik bij mijn ontslag ook een dosis Bleomycine toegediend voordat ik naar huis ging. Later die dag was ik helemaal kapot en voelde me lang niet fit. Afgelopen donderdag bleef mij dat gelukkig bespaard. Ik had gelukkig helemaal nergens last van en voelde mij prima. Blijkbaar kon ik deze keer beter tegen de Bleomycine dan de vorige keer.
Meer heb ik afgelopen week niet mee gemaakt dus laat ik het hier maar bij. Mijn volgende blog zal ongetwijfeld sneller online komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten